Bonus level

De trip heeft nog steeds een boel in petto voor me. Na alle gezelligheid, warmte en liefde bij Wieke en Fred in Arusha, stond ik weer helemaal alleen aan de rand van lake Natran. De route ernaar toe was uitdagend, maar goed te doen omdat het droog bleef. Sterker nog, ik heb het niet meer zo warm gehad sinds Namibie. De route richting Kenia was nog spectaculairder. Lange golvende vlaktes vol vulcanische stof (omringd door zebra’s, antilopes en ander wild). Rotsachtige afdalingen en klimmen door valleien. En als toetje diep zand.

De grensovergang naar Kenia ging van een leien dakje. Maar alleen omdat ik op de motor was. Met een auto had je mooi achteraan een twee rijen dikke kilometers lange blokkade van stakende vrachtwagens kunnen parkeren. Bij het echte hek nog een beetje gegil en getrek, maar Guusje mocht van de vriendelijke militair door. Dank u, toet toet vroemm!

Dan de aankomst bij Jungle Junction. Een plek voor overlanders in Nairobi. Van alleen op een camping sta je ineens tussen een boel Landrovers, trucks en jawel, reizigers op de motor! Samen eten, samen drinken, samen stoere verhalen.

In dit level was nog een hobbel te nemen. Namelijk de motor op het vliegtuig richting Istanbul krijgen. Totaal drie dagen werk aan gehad, waarvan de laatste een memorabele:
– je betaalt wat het meeste is, volume of gewicht. Alleen de bijzondere manier van volume bereken had Sammy van Jaspa Shipping ‘vergeten’ te vertellen. Dus de reeds ingepakte motor van 2,4m3 naar een indrukwekkende 1,74m3 gecomprimeerd.
– de betaling bij Emirates kon stiekum toch niet, zoals Sammy gezegd had, in Shillings. Alleen dollars werden geaccepteerd. Dus een heen en weertje naar de passenger terminal loste dat op.
– inmiddels al ruimschoots avond, komt de man die over “dangerous goods” gaat op de proppen. Nu denk ik dat een ingepakte motor een stuk veiliger is dan wanneer ik er op rij, maar dat terzijde. Certificaatje dit, sticker (het is klasse 9 voor diegene die het interesseert) dat en nog een zooitje papieren. Dat is dan $50,-. Die ik niet heb. Want alleen zoveel geld gewisseld als nodig. Want Sammy was ook deze kostenpost ‘vergeten’ te vermelden, ondanks herhaaldelijk vragen of er nog aanvullende kosten zouden zijn. Na veel gehannes mocht ik het in Shillings betalen.
– maar deze geslepen Hollander keek even mee met de airrates van Emirates. En die waren 0,2 lager dan Sammy probeerde te berekenen. En het totaal gewicht viel 5kg lager uit. KA-CHING!

Oh ja, op de weg terug raakte de taxi oververhit, moesten we de radiator spoelen etc etc. Maar rond de klok van 22h was ik dan toch ‘thuis’.

En dat na een nachtje in het bruisende nachtleven van Nairobi! Meestal komt de beloning aan het einde van een bonus level. Maar hier ging het zoet voor het zuur uit. Wat een top nacht met mijn nieuwbakken bikerbuddies uit the States, Belgie en Ethiopie gehad! De laatste tent die we aandeden heet ‘the Black Diamond’. Eigenlijk zegt dat al genoeg. En wat kunnen Afrikaanse vrouwen dansen. Wel even opletten of je niet per ongeluk een prostituee getroffen hebt die iets meer dan een dansje wil.

Maar de belangrijkste gebeurtenis deze week was het gesprek met mijn broer. In Afrika te horen krijgen dat ik Ome Guus word, doet wel wat met me. Waarom ik dat zo leuk vind, begrijp ik zelf nog niet zo goed.