Begin van deze week naar Grootfontein gereden. Niet echt een fontein van vreugde. Raar stadje met veel winkels met bouwmaterialen. Volgens mij vooral voor de omliggende boeren.
Eerste regen ook gehad. En serieuze ook. Het heet regenseizoen omdat alle regen van een heel seizoen in een keer naar beneden valt. En dat 2x op een dag. Gek genoeg vond ik het wel verfrissend en zat ik na de eerste bui met goede moed op de motor. Misschien omdat ik merkte dat het wel mee viel. Niet gek koud, niet gek lang.
Op de camping bij Grootfontein gekozen voor een kamer, ondanks dat het 5 euro duurder is. De lucht zag er namelijk behoorlijk donker uit. Geen slechte keus, want het regende nu wel langere tijd. En weer serieuze regen, niet van die laffe druilregen.
De ochtend dat ik vertrok uit Swakop nog een interessante conversatie gehad met een ouwe Zweed. De man is nu in de 70 en is destijds op zijn 22ste naar Afrika gegaan als vrijwilliger (lees: het leger in). Ik had hem al een paar keer op enigzins rasitisch getinte uitspraken betrapt. Dus op de man af gevraagd: “Wat denkt u van de verschillen tussen blank en zwart?”. Antwoord: “900 jaar voor Christus hebben de zwarten het land van de orginele Bushmen af gepakt.”. En daar hadden ze geen recht op (dat moest ik antwoorden op zijn wedervraag). “Dan mogen ze nu ook niet zeuren dat de blanken het ingepikt hebben.”. Jaja. Dus we keuren het af als ‘zij’ het deden, maar keuren het goed als ‘wij’ het deden.
Vervolgens een heel epos over dat de blanken echt niet alleen het goede land ingepikt hebben, en een hele rits inclusief jaartallen van superieure blanke prestaties. Tot zover deze les.
De avond op de camping in Grootfontein werd er ook een paar keer over ‘die zwarten’ gepraat.
Volgens mij hebben de blanke bewoners nog steeds het land in bruikleen, en zouden ze daar iets dankbaarder voor mogen zijn…
Dan de trip naar de Caprivi strook: saai. De aankomst in het Mahango park: waanzinnig. You win some, you lose some. Hier zie je meer vogelsoorten in 5 minuten dan in een jaar in Nederland, lijkt het.
Via Botswana Zimbabwe in voor een van de main attracties van deze trip: de Victoria Falls.
Holy moly wat is dat indrukwekkend en superwijs!! Ik heb een tik voor het geluid van exploderend water (iedere gek, zijn gebrek). En hier kom ik meer dan goed aan mijn trekken! Ps speciaal voor Jeroen: dan heb ik het niet over de buslading Noorse vrouwen die elke avond het hostel overspoelt 😉
In 3,5 dag stroomt er net zoveel water over de 1,7 km brede rand, als de totale jaarconsumptie van de stad New York is. Ruim 5000 kub per seconde. Terecht een van de 7 wereld wonderen.
Deze dagen trek ik met Brian op. Een Canadees die backpackt door de onderste helft van Afrika. Meerdere persone vroegen al na 1 dag of we broers waren. Dus we liggen elkaar wel.
Morgen richting Zambia. Op zoek naar een nieuwe achterband. Want de huidige is zo goed als opgerookt.
guusopreis 