Nieuwe band, nieuwe ronde

Lusaka is de hoofdstad van Zambia, maar waarom weet ik niet. Werkelijk niets speciaals. Geen monumenten, parken of andere bezienswaardigheden. Wel rijendikke ‘hardware stores’ (winkeltjes van 4 meter breed).
En daartussen “Tyre Services”. Met een band die nagenoeg past, staat alleen iets minder bol. Maar dat is niet erg want na 5 zaken langs geweest te zijn met even zoveel telefoontjes, is dit het beste wat er te krijgen is. Het is dezelfde band als de huidige waar ik nu zo’n 5000km mee gereden heb, waarvan ruim 1000km serieus offroad. Kost wel wat. Dus pa, je mag 1,73 miljoen Kwacha overmaken. En dan kom je goed weg. Alberto, de Italiaanse eigenaar, heeft nog belletjes gepleegd om te achterhalen wat de band hem werkelijk gekost had. Anders had je multimilionair moeten zijn en met 2,1 miljoen over de brug moeten komen. Allemaal dankzij de duty van 25% en de VAT (BTW) van 16%. Reken daarbij transport en conversie van munteenheid en je betaald het dubbele van de Nederlandse prijzen.

Na deze verantwoording van gemaakte kosten, vertrokken richting Chipata. De kaart beloofde een mooie route en maakte dat meer dan waar. Heuvelachtig met heerlijke bochten! Fijne afwisseling van de lange rechte stukken die je hier ook over-voldoende hebt.
Lange dag ook, ruim 600km. Laatste stukje zat ik er behoorlijk doorheen. De lucht deed mee met mijn gemoedstoestand en kleurde angstaanjagend zwart. De laatste 40km in druppels zo groot als knikkers gereden, omgeven door bliksem en donder. Wat is er dan lekkerder om bij een backpackers lodge aan te komen waar niemand is? Juist, de warme douche, de shepardspie met beef (+ biertje) en sateliet tv bij het barretje met ‘De Wereld Draait Door’! Reken maar van jazz.

Daags (mooi woord) erna vertrokken richting Malawi. Mooiste offroad sectie tot nu toe! Klei, water (als in rijden door een beek en vanuit de lucht) en dieper in Malawi heuvels met stenen. Echt te gek. Prachtig landschap. Veel bosbouw, alhoewel er weinig sprake van ‘bouw’ lijkt. Eerder bosroof. Hele grote kale heuvels en geen jonge aanplant gezien.

Volgens de Zambiaanse zijde zou er benzine moeten zijn in Malawi. Volgens de Malawiaanse zijde dus niet. Geld wisselen kon ook, als ik voor 16h30 in Mzuzu was geweest. En pinnen met een mastercard (tip van Guus, neem een visacard mee naar Afrika, die wordt wel overal geaccepteerd) kan bij 1 bank. Inclusief een rij van ruim 20 man. Met nog één man voor je is ie leeg. Uiteraard probeer je het evengoed net als de 2 personen voor je, tevergeefs. Morgen nieuwe kansen, nieuwe ronde?
Maar dan moet ik wel benzine kunnen krijgen bij het blauwe meer. En inderdaad een levendige zwarte handel van rode benzine. Voor slechts 20 euro voor 5 liter.
De dag erop nog een poging gewaagd. Weer dezelfde rij, maar nu met succes. Geld wisselen deden ze toch niet, maar de Nationale Bank wel. Als ik er voor 15h00 was geweest…

Bijzondere avond die volgde waar ik jullie de volgende oneliner niet van wil onthouden. Hij kwam van een jongen die over zijn alcoholische mentor zei: “You judge people for their good deeds, not for their weaknesses.”. Reken maar van jazz.