Voor deze reis was ik benieuwd welke fasen ik door zou gaan maken. Want dat het anders zou worden dan een reguliere zomervakantie, stond vast.
Na maandag eindelijk mijn motor in bezit te krijgen, was ik als een kind zo blij. Toen ik weg wilde rijden, was dat snel over. Met het inkratten nog snel mijn wiel gewisseld voor de noppenvariant. Haastige spoed… Spacer vergeten… Achterwiel geblokkeerd… Steen gebruiken om het weer gangbaar te krijgen, maar geen oplossing voor de lange termijn. En dat is wel het plan. Maaaarrr, het depot is 2km van KTM Cape Town. Niet op voorraad. Volgende week dinsdag? Echt niet! Ze wilden het ook niet van een staand model afhalen. Lang verhaal, oude wiellager van ze gekregen, binnenste cup eruit geslagen en met een ander keerringetje gebruikt als spacer. En dat gaat erg goed, lijkt het.
Dan de fasen. Stel je heb 700km afgelegd. Stel je bent hooguit 100 auto’s tegen gekomen. Stel je komt op een camping met niemand. Je eet alleen en denk waarom doe ik dit ook al weer. De dag erna zal toch wel beter zijn? Maar die dag kom je 10 auto’s tegen. En die rijden de andere kant op dan jij gaat. Oh ja, de dorpjes op de kaart liggen minimaal 50 tot 100 kilometer uit elkaar. En blijken uit maar liefst 1 boerderij te bestaan. Dan voel ik me toch erg alleen. Dag 3 kwam ik een stel tegen onderweg bij een droog riviertje. Kort praatje en verder. Bij een ‘dorp’ van een boerderij annex tankstation annex camping tref ik ze ’s avonds weer. Ze zijn opgegroeid in Namibie en zijn gewend aan de eenzaamheid. “Het is goed voor je geest en je ziel om soms op jezelf aangewezen te zijn”. Les 1. De dag erna een 81 jarige man ontmoet. In 1955 is hij op de fiets van Duitsland naar Australie gefietst. Nu is hij alleen met een gehuurd campertje door Afrika aan het reizen. “Vind je je eigen gezelschap niet leuk?”. Les 2. En van je vriendinnetje krijg je het liefste smsje ooit. Les 3.
toepasselijker kon ik het niet vinden
Vanavond in Swakopmund alleen uit eten geweest. Wandelingetje over de pier (Scheveningen is er niets bij). En ik genoot er werkelijk met volle teugen van!
Level 1: completed!
Oh ja. Het rijden en de omgeving is waanzinnig!!! Daarvoor moeten jullie nog even het filmpje wachten, want internet is nog niet voorbij level 1.
guusopreis 
Posted by Adri on 18 februari 2012 at 22:40
Ha die Guus, wat een indrukwekkend verhaal over je ervaringen de eerste dagen. Op zuid Afrikaans gebied volg ik je via Google maps. Streetwise werkt daar ook nog en ik heb bij Viooldrift voor de grens gestaan. Via Youtube heb ik een filmpje opgedoken die in 7 minuten een beeld geeft van jouw tocht naar de grens met Namibie. Die link staat op mijn facebookpagina. Ik ga zodadelijk even uitpluizen waar je nu ongeveer moet zitten.
Zoals je al wel zult weten is Sas bevallen van een dochter Stacey. Alles gezond, zowel met moeder als kind. Tot zover. Ik ben benieuwd naar je volgende bericht.
Adri
Posted by guusopreis on 19 februari 2012 at 14:45
Van harte voor de hele familie! Mooi dat ze gezond en wel zijn, alle twee.
Voor Namibie:
Van Noordoever richting west en dan omhoog naar Ai-Ais en door naar Hobas (Fishriver canyon). Dag erna richting Betahien en geslapen in Betta (echt 1 boerderij). Daar vandaan naar Sesriem om Sousesvlei te zien. Erop naar Solitaire en geeindigt in Swakopmund via Walvisbay. Morgen richting noord/oost zodat ik bij de Caprivi strook uit ga komen.
Filmpje ga ik zo even kijken of dat met de werkelijkheid strook 😉
Gr. Guus
Posted by Rene on 19 februari 2012 at 10:30
Hoi Guus.
Je zit nu in een heel mooi stukje Namibie. In deze omgeving had ik lek gereden. 6 keer de band moeten plakken. Ben alert op lekke banden. Want in de zand heb je het niet altijd direct in de gaten. Ik reed hierdoor mijn hele buitenband aan gort waardoor de binnenband steeds opnieuw stuk werd geknepen (scheuren aan de binnenzijde, aan buitenzijde niets te zien). Was toen tussen 40 en 50 graden daar waardoor plakpleisters niet hielden vanwege hitte. Maar Namibie is een heel apart land. Ik geniet me je mee. En zoals de Himba tegen mij zei: Je came from far alone. You are a man !!!!. Als je jouw reis achter de rug hebt ben je dat zeker.
Groeten en let in Noordzambia op “Potholes”.
Rene
Posted by guusopreis on 19 februari 2012 at 14:40
Warm is het zeker! Aan de kust valt het gelukkig wel mee. Motortje doet het zover nog goed, maar nadat ik dit gezegd heb zal hij wel gaan sputteren 😉
Posted by Albert Verweij on 19 februari 2012 at 11:44
Guus,
fijn dat jij op weg bent en dat jij meer van de wereld ziet en nadenkt over het leven.Met jouw verhaaltjes kunnen wij je volgen en blijven wij op ede hoogte van de reis.Let op je gezondheid en doe het voorzichtig aan,groeten Albert en Tiny
Posted by guusopreis on 19 februari 2012 at 14:38
Doe ik! Beloofd.
Posted by Marc Polderman on 20 februari 2012 at 14:14
Je voelt je misschien alleen, maar In gedachte zijn je volgers bij jouw.
Jouw reis is indrukwekkend. Werkelijk wat een avontuur!
Wij laten aan Luca zien op Google-maps waar jij nu ongeveer bent. Wij wachten met smart af op je volgende update.
Groeten,
Marc Jolanda Luca en Gianni Polderman
Posted by Johan on 20 februari 2012 at 16:20
Guusmans,
Vervelende tegenslag zo meteen in het begin, maar je hebt het overwonnen! Onze oude knutselaar. De foto’s zien er super gaaf uit, keep them coming! En met dat gevoel van eenzaamheid voel ik compleet met je mee. Herken het gevoel voor 100%! (op donderdagavond tussen 21.00 en 22.00).
holle van oe Doos
Posted by Laurens on 21 februari 2012 at 22:47
Zit nu nog even in Oostenrijk, maar kan over een week wel weer naar Afrika vliegen! Goed dat je level 1 hebt doorstaan, hoe verder je komt hoe leuker het wordt. Succes kerel!
Posted by Ronald on 28 februari 2012 at 22:47
Heb mijn ouders toch ook maar eens even laten zien hoe ze jou kunnen volgen. Met andere woorden, je krijgt de groeten van ze :-). Ik herken dat gevoel van eenzaamheid overigens in het geheel niet….. plezier en de groeten! Ronald